Cerkiew Czesmeńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Czesmeńska
Чесменская церковь
7810315000[1]
cerkiew-pomnik
Ilustracja
Widok fasady
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Petersburg

Miejscowość

Petersburg

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

petersburska

Wezwanie

Narodzenia św. Jana Chrzciciela

Wspomnienie liturgiczne

24 czerwca/7 lipca

Położenie na mapie Petersburga
Mapa konturowa Petersburga, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Czesmeńska”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Czesmeńska”
Ziemia59°51′25,0″N 30°19′51,0″E/59,856944 30,330833
Strona internetowa

Cerkiew Czesmeńska, wł. Cerkiew Narodzenia św. Jana Chrzcicielaprawosławna cerkiew-pomnik w Petersburgu, w sąsiedztwie pałacu carycy Katarzyny II, wzniesiona dla upamiętnienia zwycięstwa floty rosyjskiej w bitwie pod Czesmą.

Ikonostas

Autorem projektu świątyni był Jurij Felten. Położenie kamienia węgielnego pod jej budowę miało miejsce 5 czerwca 1777. W uroczystości wzięła udział sama caryca w towarzystwie króla szwedzkiego Gustawa III[2]. Gotową cerkiew poświęcił 24 czerwca 1780 metropolita petersburski Gabriel[3]. W ikonostasie świątyni znalazły się rzadkie typy ikon – Umywanie Nóg, Ukrzyżowanie, jak również wizerunek św. Jana Chrzciciela na tle sceny bitwy pod Czesmą. Caryca poleciła również, by w odniesieniu do cerkwi stosować nazwę Czesmeńska, przypominającą o powodach jej wzniesienia[3].

W latach 1896–1897 budynek przeszedł kapitalny remont[2].

Cerkiew Czesmeńska została zamknięta w 1919, a następnie zaadaptowana na magazyn. W latach 1925–1930 świątynia pełniła funkcję archiwum, następnie pracowni stolarskiej. Jej stan techniczny stopniowo się pogarszał[3]. Budynek poważnie ucierpiał w czasie II wojny światowej. Po remoncie w 1977 urządzono w niej wystawę poświęconą bitwie pod Czesmą[2].

W 1991 obiekt odzyskała eparchia petersburska i ładoska Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[2]. W 1996 podjęto prace nad restauracją obiektu, zaś w 1998 metropolita petersburski i ładoski Włodzimierz poświęcił ikonostas zrekonstruowany na podstawie fotografii (oryginał spłonął w 1930)[3].

W sąsiedztwie cerkwi znajduje się cmentarz wojskowy. Pierwotnie spoczywali na nim polegli w różnych konfliktach, od wojny 1812 roku do wojny rosyjsko-japońskiej. W połowie XX wieku dotychczasowe nagrobki zostały zniszczone; na ich miejscu znajdują się obecnie groby obrońców Leningradu z okresu II wojny światowej. W 2003 na cmentarzu wzniesiono krzyż pamiątkowy[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]